"De aanraking" Blog geschreven door Angela Molchanova

Hoe raak je een ander, je partner, je geliefde aan? Wat je normaal doet is, je raakt de ander aan. Je doet het voor hem/haar. Je wilt liefdevol aanraken en handelt vanuit de gedachte dat je denkt dat het liefdevol is. Je verbindt jouw vorm van liefdevol met je aanraking. Je wilt dat je partner via deze vorm die genegenheid gaat voelen. Maar, dan is nog de vraag wat voelt jouw partner erbij? Jij wilt je genegenheid overbrengen maar het is niet vanzelfsprekend dat hij of zij datzelfde voelt bij jouw manier van aanraken. We voelen wat we voelen. Je vraagt je af of jij het goed doet, of het fijn voor je partner is. Wanneer deze soort vragen bij je opkomen terwijl je de ander aanraakt dan ben je nog niet aan het voelen. Zorg er voor dat je gaat voelen wat bij je partner gaande is.

Hoe?

Nu ga ik iets zeggen dat wellicht paradoxaal klinkt, maar dat is het niet. Neem afstand van je partner! Zorg dat tijdens het aanraken je in eerste instantie je jezelf, je eigen cocon, je eigen gevoel bereikt. Wanneer ben je daar in je gevoel, in je cocon? Je bent daar pas wanneer er geen geruis van vragen is, van hoe en wat. Pas dan wanneer er geen vragen zijn en je vrede en rust voelt, en je voelt dat het klopt, dat er niets veranderd hoeft te worden. Je ademhaling is laag, diep en geluidloos. Je bent door de stilte omarmd. Van daaruit raak je verder je partner aan. Je bent niet (meer) bezig met een vorm, met het hoe. Je houdt het bij vormloos. Leer aan te raken,vormloos en niet bedacht. Of je zachtjes en teder streelt, of je trekt en knijpt, of je diep met je vinger drukt of je je handen stil houdt. Het maakt helemaal niet uit. Omdat wanneer je vanuit jouw cocon handelt, klopt elke handeling: je toetst als een pianist de juiste toetsen van de piano. Zie je geliefde als een piano waar jij muziek op speelt. ”Deze muziek” komt uit je partner die jouw aanraking ontvangt. Wees nieuwsgierig wat je partner ermee vertelt. Observeer je handelingen, blijf jouw lichaam observeren door te ervaren wat er door je heen gaat. Wat voor gedachten en gevoelens komen er boven.

Doordat je jouw partner voelt ontspant die zich steeds meer en komt die ook in zijn cocon waar vertrouwen, vrede en rust is. Je partner opent zich en vertrouwt jou. Je partner gaat spreken, delen zonder woorden. Hij/zij gaat voelen. Van daaruit ga je verder. Blijf de toetsen van de piano raken. Er gaan inmiddels verschillende gevoelens stromen (warmte, liefde, opwinding of tederheid, of boosheid, verdriet, teleurstelling, wellicht ook pijn). Laat het gebeuren en probeer de gevoelens te herkennen. Denk niet na hoe ermee om te gaan, vertrouw op je cocon, je gevoel die jou verder in jouw aanraking leidt.

Heel vaak denkt men te geven wanneer hij actief is met aanraking en de ander passief ontvangt. Die gedachte is kortzichtig, omdat wanneer je actief bent moet je eerst naar jouw cocon, dus afstand nemen. Hetzelfde proces is gaande bij de passieve partner, al is passief niet echt het juiste woord. Het wezenlijke geven en
ontvangen komt pas later. Het geven, ontvangen, de interactie van gevoelens, dat allemaal is geen kwestie van mechaniek of zo wanneer je met je handen beweegt. Het is energie die stroomt. De energie stroomt wanneer je in je gevoel, je cocon zit.

Kort samengevat: zorg ervoor dat je alleen kunt zijn in jullie samenzijn. Pas dan begint het echte voelen. En ja, voelen doe je met je lichaam. Het berijken van je eigen lichaam kan op verschillende manieren. Door te  vrijen met je partner, maar jij kunt ook het alleen doen en erin blijven oefenen. Elke activiteit die je in een soort leegte kan brengen is goed daarvoor: dansen, bewegen, wandelen, fietsen, schilderen, schoonmaken, afwassen, zeilen, muziek luisteren. Vooral piano of klassieke muziek kunnen jou in jouw dieptes brengen.